Terwijl mijn iets oudere zus al jaren met kleedgeld de stad in ging, ging ik nog steeds aan de hand van mijn moeder winkelen. De winkel met de groene fiets was mijn favoriet, de spijkerbroeken van Cars zaten goed. Ik hoefde geen spijkerbroek van een merk, dat was toch alleen maar stoerdoenerij. Dat kwam goed uit, want mijn moeder was ook niet van plan deze merkbroeken te betalen. Ik kwam vaak zonder nieuwe broeken thuis.
Als ik met mijn vader ging winkelen, slaagde ik altijd. Mijn vader hield, net zoals ik, niet van winkelen, we wilden snel klaar zijn. En dan was het voor die ene keer niet erg als een broek twintig euro duurder was dan een broek van Cars.
PS. Ik ben jong, zelfs mijn vroege herinneringen zijn in euro’s.
Deel me en win me! En win als Deler Van De Week een artikel, filmpje of fotoreportage.