Column: De ondergang van de mannelijkheid

Mijn tweewekelijkse column op AmsterdamFM bij Goede Kleedjes Radio. Dit keer over de ondergang van de mannelijkheid en daarmee van de wereld door de 1-2 Open-deksel van HAK.

AmsterdamFM – 31 januari 2015

DE ONDERGANG VAN DE MANNELIJKHEID (OFTEWEL DE ONDERGANG VAN DE WERELD)

Bent u een gescheiden vrouw? Een single moeder? Een student zonder vaste verkering? Een puber zonder partner? Ik vrees dat u in uw eentje gaat sterven, mevrouw. En dat komt door uzelf, omdat u niemand meer nodig heeft. U kunt zelf uw brood verdienen, u kunt zelf uw mening uiten, u kunt zelf stemmen en voor uw seksuele genot hoeft u al lang niet meer aan de vent. En bovendien, u kunt tegenwoordig ook zelf uw potjes openen.

Waarschijnlijk ben ik veel te laat met deze panische schreeuw van angst, maar het was afgelopen donderdag dat ik kennis maakte met de 1-2 open-deksel van de groentepotjes van HAK, bij een pot bruine bonen. En hiermee is bewezen: HAK heeft een hekel aan mannen én aan de wereld. Daarom heeft het bedrijf een team ingeschakeld die in het diepste geheim een product ter bevordering van het einde van de wereld ontwikkelde. Sluwer dan de atoombom, gemener dan het broeikaseffect. Het team ontwikkelde een speciale deksel die met een ingenieus systeem iedere slapjanus een pot groente kan laten openen.

Weet u nog, vroeger, op de date dat u voor het eerst samen ging koken? Dat u aan hem vroeg, met zijn grote torso en testosteron: “Wil jij deze pot even voor me openmaken?” De gordijnen werden even laten van de muur afgevreeën. De man en de vrouw waren gelijk, maar de ene was nu eenmaal beter in potjes openmaken en dat hield ze bij elkaar. Daarom zag je ook altijd hele dikke sterke vrouwen met iele mannetjes lopen. Dat iele mannetje kon natuurlijk niet zijn eigen boontjes doppen.

Maar dat is nu allemaal over. Mannen en vrouwen hebben elkaar definitief niet meer nodig, waardoor het einde van de mensheid een absolute zekerheid is geworden. Op de paupergroenenpotjes zit gelukkig nog geen 1-2 open-deksel. Maar als je doordenkt, maakt dat het alleen nog maar erger. Want dat wil zeggen dat de marginalen onder ons wel nog een man nodig hebben om een potje bij hen te breken, waardoor de kinderen nog dommer worden en de wereld wellicht iets vertraagd, maar zeker vele malen pijnlijker naar de knoppen zal gaan.

Vol woede stond ik met de deksel van de 1-2 open-pot in mijn hand. Ik wilde het systeem van binnenuit uithollen. Ik probeerde het systeem open te breken om te kijken hoe het werkt. Maar hoe ik ook boog, trok of duwde: de smid gaf zijn geheim niet weg. “Mag ik nog even die deksel?” vroeg mijn kokende vriend naast me. De bruine bonen pot zat nog half vol. Vol schuld gaf ik hem het bijna dubbelgevouwen dekseltje terug. Er was één ding dat ik leerde deze donderdag, een wijze les voor in de beperkte toekomst die we nog voor ons hebben. 1-2 open is zeker niet 1-2 dicht.