Column: Chess Boxing

Mijn tweewekelijkse column voor AmsterdamFM. Vandaag over mijn ondergang in het Chess Boxing.

Ik ben deelnemer aan een training Schachboxen, oftewel Chess Boxing, oftewel Schaakboxen. En dat is geen schaakbord in de uitvoering van bekende boxers, met Mohammed Ali als Koning, of een variant op het spel steen papier schaar. Het is veel meer letterlijk. Het is schaken, afgewisseld met boxen.

Onder de slogan ‘Vechten gebeurt in de ring, oorlogen worden gevoerd op het bord’ is schaakboxen de afgelopen jaren aan een opmerkelijke opmars bezig. 8 jaar geleden begon het als kunstproject in Paradiso Amsterdam van de Berlijnse Nederlander Iepe Rubingh, nu zijn er verenigingen wereldwijd met in totaal honderden leden. Van Siberië tot aan India.

De regels: je begint met vier minuten schaken, daarna bestorm je elkaar drie minuten in de ring en dan richt je je weer 4 minuten op het schaakbord. En dat 6 keer. Je wint door knock-out of schaakmat.

In een kelder van een Berlijnse sporthal haalt trainer Niels een grote boxbal van zijn haakje. Zo kunnen de breedgeschouderde heren aan tafel zien welke schaaksituaties hij uitbeeldt op het magnetische schaakbord aan de muur. Na deze uitleg wordt de opslagkast geopend. Naast de touwtjes waarmee gesprongen moet worden, liggen de schaakborden en klokjes.

Ik kom tegenover een kale jongen met een sikje te zitten. We hebben allebei 5 minuten op onze schaakklok staan. Onder druk van de aftellende tijd, begin ik nodeloos mijn pion te verzetten. Binnen 4 zetten ben ik mijn koningin kwijt. ‘Du must sich konzentrieren!’ zegt mijn tegenspeler. Nog harder druk ik mijn vingers tegen mijn slapen. Enkele zetten later is het gebeurd. Een paar eenzame pionnen kijken naar hun gevallen koning. Ik ben kapot. En dan moet het boxen nog beginnen.

Tijdens de boxtraining moeten we in tweetallen een serie van slagen en bewegingen uitvoeren. Mijn motoriek verstopt zich achter mijn beperkte Duits. ‘Ich bin kein boxer!’ zeg ik tegen mijn tweetalpartner. Hij knikt en lacht vriendelijk. We vervolgen op rustig tempo de training. Een keer van de mat afgeslagen worden, vind ik meer dan voldoende voor een avond.